روشنایی

عطرسازی شغل رویایی من است. اغلب عطرسازها با ماده‌ اولیه‌ای دست به آفرینش می‌زنند که ترجمه‌اش به نظر من می‌شود، روغن گوهر. این روغن عصاره و جان مایه و هستی پنهان چیزی است که از آن می‌آید. تو بگو یاس بنفش یاشکوفه هلو یا چوب صندل. آنچه زیباست این است که عطرساز در ذهنش می‌داند چه می خواهد و هرچه چیره‌دست تر می‌شود، راهی که باید برای رسیدن به بوی دلخواه طی کند، برایش روشنتر می‌شود.
من برای عطرساز شدن به عمر دیگری نیاز دارم که ندارمش. این است که سعی می کنم آشپزی شوم که راهش را به مزه دلخواه نه در تاریکی که در روشنایی ذهنش می‌پیماید.