تا وقتی در یک کشور دیگر زندگی نکرده ای نمی فهمی که زندگی در کشور خودت با تمام درد و رنج و کاستی هایش چقدر غنی و زیباست. حالا که این دورها نشستی می توانی به زندگی در مثلا آفریقا نگاه کنی و ببینی که برای آن مردم ساخته شده یا آن مردم برای آن و همه چیز به نحوه و شیوه خودش کامل و بی نظیر است. هماهنگی چیزی است که در دنیای قروقاطی و از همه چیز هر چیز ما، گم می شود. و این دقیقا همان چیزی است که زتدگی در کشور و فرهنگی که در آن به دنیا آمده ای داری. همان چیزی که در یک بعدازظهر ولرم در خانه مادربزرگت حس می کنی و دلت را تا ابد گرم می کند. پروست حق دارد: لحظه فروبردن مادلین در چایی یک لحظه ابدی است.
No comments:
Post a Comment