 |
امشب نگاهم از پنجره و از لابلای برگهای گوجه‌فرنگی به بیرون افتاد. ماه کامل بود و رخشان. یادم افتاد به تسوکیمی یا سنت تماشای ماه در ژاپن. تماشای ماه جشنواره‌ایست در پاییز. مهمانی‌ای که از دوران هه‌یان تا امروز جریان دارد. مهمانها می‌نشیند، ماه را تماشا می‌کنند و گاهی شعر می‌گویند. به این ترتیب روحشان را با فراز و فرود ماه گره می‌زنند و زیبایی بی‌مانندش را که لایق هزارها سال تحسین است، می ستایند.
ماه کامل
همه شب به پرسه‌ام وامی‌دارد
دور دریاچه کوچک
ابرهای گاه‌به‌گاه
لحظه‌ای از تماشای ماه
فراغت می‌بخشد.
هر دو هایکو از باشو و به سعی در سایه
1 comment:
آخ از دومی
Post a Comment